Wat 10 jaar deelnemers ons vertellen

‘Ik ga ervoor! Zelfs de vrienden van mijn vriendin doen nu al mee een duit in het zakje. Ze sparen mee zodat ik zeker kan deelnemen. Dat doet mij enorm deugd!’ 

(Martine, deelneemster 2011)

 

‘Ik wil heel graag opnieuw mijn eigen leven weer meer zelf in handen nemen. Ik wil starten met trainen. Ik wil opbouwend bezig zijn na al die behandelingen en miserie. Super om te voelen hoe zalig lichaamsbeweging daarvoor nu al is.’ 

(Gea, deelneemster 2009)

 

‘10 dagen samen onderweg.
10 dagen samen stappen,lachen, zingen,huilen, sterren kijken …. stil zijn.
10 dagen die me de kracht gaven om grenzen te verleggen en die me de moed gaven om grenzen te aanvaarden.
10 dagen ten volle geleefd! Dank je wel !’

(Sandra, deelneemster 2011)

 

‘10 Dagen heb ik gevoeld, geproefd, uitdagingen getrotseerd, grenzen verlegd, ….

10 Dagen heb ik intens genoten: van de madammen, van de natuur, van de activiteiten.

We hebben afgezien onder de brandende zon, we hebben hoogtes overwonnen en dieptes getrotseerd. We hebben gezwommen in bergmeertjes, in de ijskoude rivier voor ons huisje. 

We hebben genoten van de klettersteig en de canyoning. Allemaal avonturen waar we normaal niet aan toe komen; allemaal avonturen die onze adrenaline doen stijgen, misschien wel meer dan goed voor ons is.

De weg naar de top was steil en zwaar. We hebben zowat alle weersomstandigheden gehad. Op de top géén uitzicht dat kilometerver reikt. Was het de mist of waren het onze tranen die een mooi uitzicht belemmerden? Iedereen die de afgelopen maanden met ons meeleefde, hebben we een glimlach geschonken van op de top. Zonder jullie was het ons ongetwijfeld niet gelukt.

Ik ben teruggekomen als een ander mens. Rijker, krachtiger, met meer veerkracht. 

Ook voor hen die de top niet haalden, weet ik dat de teleurstelling plaats zal maken voor een rijker en intenser gevoel. 

Bedankt, Outward Bound, voor jullie inzet en enthousiasme.
Bedankt, Outward Bound, voor deze unieke belevenis.’

(Ria, deelneemster 2009)

 

‘Heb genoten van de hele opzet en nieuwe toffe mensen leren kennen.

De sponsoring leek aanvankelijk een moeilijke opgave, maar bleek dan toch makkelijker dan verwacht en bracht de groep dichter bij elkaar. Monte Perdido biedt mensen een perspectief.’ 

(Luc, deelnemer 2013)

 

 ‘Ik zit hier aan het water.
Water geeft rust.
Water geeft ook leven. Leven is ook geboren worden, in dit geval herboren. Ik weet nu wat voor mij belangrijk is in mijn leven.
Water geeft en heeft ook kracht. Het project heet niet voor niets van kanker naar Kracht. Ik weet nu ook dat ik meer kan dan ik dacht.

Monte Perdido is ook voor jezelf durven kiezen, openbloeien, uit je cocon komen, leren omgaan met tegenslagen maar je daardoor niet laten weerhouden om opnieuw te beginnen.’ 

(Marie-Rose, deelneemster 2011) 

 

‘De expeditie was voor mij een succes over heel de lijn. Een ervaring waarmee ik heel lang verder kan en waar ik steeds opnieuw kracht uit kan putten.

Ik ben uitdagingen aangegaan, en dat voelt goed.
Ik was één met de natuur, en dat voelt goed.
Ik heb voor mezelf en anderen gezorgd, en dat voelt goed.
Ik heb willen vertrouwen op anderen, en dat voelt goed.
Ik heb eenvoudig gegeten en basic geslapen, en dat voelt goed.
Ik ben samen en ik ben alleen geweest, en dat voelt goed.
Ik heb kunnen loslaten, en dat voelt goed.
Ik ben mezelf tegengekomen, en dat voelt goed.

Voor mij is de ervaringsgerichte methodiek van OBS, waarbij de professionele begeleiding van deelnemers en activiteiten cruciaal is, een warme en efficiënte manier om kracht te vinden. KRACHT om graag voluit te leven / kracht om graag voluit op expeditie te gaan. Hier en nu sluit ik de fysieke bedreiging en het onzeker intermezzo helemaal af. Met volle kracht vooruit!!’ 

(Hilde, deelneemster 2011)

 

‘… Zoals Herman, de echtgenoot van Jenny al zei, "het is het beste medicijn". Alleen al door in groep te zijn, in de natuur te zijn, je veilig omringd te voelen, je begrepen en gerespecteerd te weten in al je kwetsbaarheden, maar ook je talenten, ... slaag je erin boven je gekwetste zelf uit te stijgen (of dat gekwetste zelf nu ontstaan is door ziekte of ander verlies, dat maakt niet uit). Het maakt dat je 'lichter' - want je hebt meer ballast kunnen achterlaten en bent rijker aan inzichten - en ook meer vanuit je essentie je weg verder gaat bewandelen.
Het (samen) reflecteren, het meditatief in de natuur aanwezig kunnen zijn, de cadans van het wandelen, het verleggen van je grenzen, het simpele feit van 'onderweg' te zijn en letterlijk het pad te nemen zoals het zich aandient, het stil-staan, stil-zijn. Omwille van al deze dingen is de Monte Perdido-ervaring voor mij een wezenlijke tussenstap (tussenstop?) (geweest) op mijn verdere levenspad. Al wat ik opgesomd heb, waren stuk voor stuk uitnodigingen tot groeien naar een kunnen samenvallen met wie ik (geworden) bent door de kankerervaring. Een bewuste groei naar een authentieke(re) manier van ZIJN! Ik hoop dan ook dat ik met deze getuigenis vele anderen na mij de Monte Perdido ook op hun levenspad zullen toelaten.’

(Sam, deelneemster 2013)

 

’Het evenwicht tussen de fysieke grensverlegging en (daardoor) de mentale groei zijn herwonnen en gevonden voor mij, maar ook voor de meesten van de groep. Door zelf te ondernemen en stappen te zetten, komt het zelfvertrouwen in het eigen kunnen terug. Mijn lichaam heeft me niet ‘meer’ in de steek gelaten, maar gaf me aan wanneer het aan zijn grens zat en dat heb ik leren waarnemen en aanvaarden. Wat op het eerste zicht mentaal zwaar leek (door sponsors te zoeken) heeft me veel zelfvertrouwen gegeven op mentaal vlak, wat (achteraf gebleken) heel belangrijk was voor mij.

De expeditie van de Monte Perdido is geslaagd, vooral dankzij de goede ondersteuning en

begeleiding van Outward Bound : ze helpen je over jezelf uit te stijgen. Dank aan OBS-team’.

(Jenny, deelneemster 2013)

 

‘Prima project en het doet mensen groeien, ongelooflijk! De veiligheid en het welzijn van iedereen staan voorop. Het geeft een boost voor het leven!’ 

(Claire, deelneemster 2013)

 

‘Ik heb ontdekt dat mijn geluk niet langer afhangt van de zaken die me overkomen, maar van de manier waarop ik naar de dingen kijk’.

‘Ik ben opnieuw tevreden, omdat ik mijn leven opnieuw durf delen’.

‘Ik voel me opnieuw rijk, ik ben in staat om te genieten van wat ik wel nog kan in dit leven’

‘Wat ik leerde is ‘durf vertrouwen’ en dat begint met zelf betrouwbaar te zijn.’

‘Ik heb ingezien dat er buiten het werk nog een leven is.

De natuur, de kracht van de bergen heeft mij sterker gemaakt.

Ik mis jullie ook allemaal, wat ik heb bereikt tijdens die 10-daagse had ik alleen niet gekund en gedurfd. Jullie zitten in mijn hart.’

(Joery, deelnemer 2013)

 

‘Ik heb genoten van heel het traject dat we samen hebben afgelegd.

Een toffe groep tochtgenoten en super toffe begeleiders en vrijwilligers.

Ik heb mij gedragen, begrepen en gesteund gevoeld door iedereen.

De Monte Perdido heeft zijn doel bereikt. Ik heb mijn kracht, mijn lichaam en mezelf teruggevonden.

Uit het diepst van mijn hart dank u wel.’

(Chris, deelneemster 2013)


‘De Monte Perdido Expeditie van Outward Bound betekent voor mij terug vertrouwen krijgen in je lichaam, opnieuw een positief zelfbeeld ontwikkelen, het etiket van ‘kankerpatiënt’ van je rug halen, een doel voor ogen hebben en de kracht voelen van het lotgenotencontact. Bovendien wordt er, ook tijdens de voorbereiding, onder meer gewerkt aan je fysieke conditie. In die zin leunt dit project nauw aan bij het KanActief programma waar ik de bewegingslessen geef.

‘Fysieke training werkt als een ongelofelijke krachtbron waaruit je energie en mentale kracht kan putten.’ ‘Bewegen moet een levensstijl worden en het is een manier om het leven na kanker weer positief te zien en om uitdagingen aan te gaan die voorheen onmogelijk leken.’

(Lies Serrien, licentiaat L.O., had 8 jaar geleden zelf borstkanker en is coördinatrice van KanActief, UZ Leuven - www.kanactiefplus.be)



“Evenzeer als gezondheid, hoort ziekte bij het leven! Daarom is het zo belangrijk dat je, ook als je ziek bent (geweest), je blik naar buiten kan richten en nieuwe, positieve ervaringen kan opdoen. Bovendien is het niet onbelangrijk dat je dit kan doen in een context en/of organisatie van je keuze. 

Door hun aanbod voor mensen die kanker hebben (gehad) en hun omgeving, levert Outward Bound op beide vlakken een positieve en innovatieve bijdrage! 

Graag wil ik Outward Bound uitdagen om hierin nog verder te gaan!

Immers, niet alleen mensen die met kanker geconfronteerd worden, maar ook zo vele andere mensen die ziek zijn of met een beperking leven, zouden, als zij dat wensen, van dit aanbod moeten kunnen proeven! 

En wat denken jullie ervan om vervolgens, bij wijze van experiment, te mixen met andere deelnemersgroepen: een verrijking voor alle deelnemers, een daadkrachtig keuze voor inclusie én een maatschappelijk signaal! Logisch toch, want evenzeer als gezondheid, hoort ziekte bij het leven!”

(Renilt Vranken, Dienst Sociaal Werk, UZ Leuven)

More items Wat 10 jaar deelnemers ons vertellen

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x